Hier en daar las ik dat de Aster-sweater redelijk kort was, zowel aan het lichaam als de mouwen. Ik verlengde het patroon met 13 cm, de (driekwart)mouwen met 17 cm, zodat het lange mouwen werden. Het mooiste aan deze sweater vond ik de hals. Alle tips op verschillende blogs gelezen, opmerkingen in acht genomen en daarna de stof geknipt.
Om de stof te kunnen bedrukken, kleefde ik ze met spuitlijm op stevig karton. Zo bleef ze zeker mooi glad liggen op de zeefdruktafel.
Een mooi kleurtje gemengd en tijdens 1 lesdag kreeg ik alle stukken stof bedruk.
Ik ben zeer tevreden over de bedrukking; fijne lijnen, fijne figuren, niet te opvallend...
Om de inkt te fixeren, streek ik thuis (langdurig) over de stof. Daarna kon het naaien beginnen.
Dit verliep zó vlot, dat ik tussendoor vergat foto's te nemen.
De sweater zag er geweldig uit, op de kleerhanger. Maar toen ik hem aanpaste...
Hij past bij mij, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het model flatteert me absoluut niet. Vooral de halslijn was niet mooi, net hetgeen waarvoor ik graag dit model wilde maken :(. Er zijn foto's, maar ze zijn niet geschikt voor publicatie ;).
Teleurgesteld nam ik de sweater mee naar de les. Iedereen was vol lof. Een van onze leerkrachten trok hem aan en bij haar zat hij als gegoten! Perfect van lengte, zowel aan het lichaam als aan de mouwen én de halslijn was zoals ik het bedoeld had.
Helaas, geen foto om hier te publiceren.
Enkele dagen later wilde Sabine tijdens ons HandWerkCafé wel even voor me poseren. Ook bij haar zat de sweater direct goed. De halslijn paste mooi aan.
Detail van de schouder en van de bedrukking.
Jammer voor haar, maar ik kan er (nog) geen afstand van doen. Hij mag nog een tijdje op de kleerhanger blijven hangen, zodat ik er naar kan kijken.