zaterdag 15 december 2018

Ajeto!

Deze zomer zag ik bij Angélique de helden van kleinzoon Storm voorbij komen. Meer dan een half jaar had ik geen haaknaald vast, maar nu begonnen de vingers te jeuken ;).

Even bij Angélique nagevraagd waar ze het patroon vond, de juiste kleurtjes bijeen gezocht en hopsa, haken maar. 



Ik was het haken nog niet verleerd, al duurde het wel wat langer dan vroeger wegens pijnlijke vingers en polsen. Maar na een kleine maand waren ze klaar: Buurman & Buurman!




De kleinzonen waren verbaasd en verrast toen ze hen in de speelgoedmand zagen liggen ;).


Tot nu toe is dit het enige wat ik dit jaar gehaakt heb en dat zal het ook blijven. Ik sukkelde al enkele jaren met herhaaldelijke ontstekingen in mijn linkerschouder. Een oorzaak werd er niet gevonden. Veel oefeningen, kiné en zelfs een inspuiting kregen het niet onder controle. Tot ik zelf bedacht of het misschien iets met het haken te maken zou kunnen hebben? En inderdaad, zo goed als niet gehaakt de voorbije 11 maanden en schouder bijna volledig genezen.

Jammer, maar het is zo. Momenteel borduur ik een beetje en heb het gezellig druk met mijn werken voor de opleiding Vrije Grafiek.

De knuffels en dekens die ik nog heb liggen, verkoop ik momenteel in het kader van de Warmste Week t.v.v. Ispahan. Via mijn vriendin M. ondervond ik welk prachtig werk zij verrichten. Interesse? Je kan een kijkje nemen op mijn FB-pagina.



 
 


dinsdag 14 augustus 2018

Wordt er nog gehaakt...

2018 is 7,5 maand bezig en ik plaatste tot op vandaag slechts 6 - zes! -  berichten. Dat is ooit wel anders geweest.
Creativiteit genoeg, maar de tijd - en soms ook de zin - om er over te berichten, ontbreken me.

Haakwerkjes kan ik niet veel meer laten zien. Sinds enkele maanden nam ik geen haaknaald meer vast! Ik startte nog met enkele knuffels uit de boeken "Joekedoe" omdat ik deze zo leuk vind. Helaas, het voordeel van deze knuffels - weinig onderdelen die je later aan elkaar moet naaien - was tegelijk ook het nadeel voor mij. Je haakt heel vast én doordat het slechts één onderdeel is, weet je op de duur niet meer goed hoe je het moet vasthouden. Ik kreeg er pijn van in mijn vingers en laat dat nu net niet de bedoeling zijn wanneer je je wilt ontspannen ;).




Iemand van ons HandWerkCafé, haakte voor mij deze knuffels af. Dank je wel R.! Nu nog de moed vinden om de weinige onderdelen aan elkaar te zetten.





Voor de rest geen haakprojecten meer op stapel staan. Is dat nu enkel bij mij, dat de zin in het haken (voor een tijdje?) helemaal weg is?

Na jarenlang noeste arbeid genieten mijn haaknaalden nu van een welverdiende rust ;).






donderdag 28 juni 2018

Tassen van Kraft-tex

Toen ik in het najaar stof aan het bedrukken was, bedrukte ik ook een stukje kraft-tex. Ik wilde immers deze tas maken, met een persoonlijke toets.

De 4 zijkanten werden aan de bodem gestikt en ik naaide de hengsels dubbel. Toen zag ik dat ik te vlug was geweest. Goede raad: lees aandachtig stap voor stap de werkwijze en handel er naar ;). Niets zo moeilijk als een hengsel aan een tas van kraft-tex zetten als hij al in elkaar staat. En net hiervoor waarschuwde Ashley in haar blogbericht...

Tijdens het hele maakproces geen foto's gemaakt, dus ook geen materiaal voor een blogje hierover. Enkel deze foto toen hij net klaar was...



De tas is superhandig en wordt bijna dagelijks gebruikt. Een goede reden om er eentje bij te maken, maar dan een groter model.
Nu bedrukte ik alle 4 de zijden van de tas, weer met hetzelfde fuchsiaroze. Op 1 zijde plaatste ik ook een blauw figuur.



Deze tas wilde ik op een andere manier maken, niet met de machine in elkaar stikken.
Ik trok aan de achterzijde met potlood een lijn op 7 mm van de rand en duidde op deze lijn elke cm aan. Vervolgens de gaatjestang genomen en knijpen maar.





Een ganse week was ik er 's avonds enkele uurtjes zoet mee.

Ik dacht er tijdig aan om de hengsels te bevestigen. De tassenband kleefde ik met washi tape aan de achterzijde, zodat hij niet zou verschuiven bij het stikken. Vooraan gebruikte ik deze tape ook om er naast te stikken voor mooie rechte lijnen.



In de bodem plaatste ik 4 tassenvoetjes.



Uit mijn voorraad haakkatoen zocht ik de juiste kleur blauw en naaide met een rijgsteek alle onderdelen aan elkaar. Ik deed dit met 1 draad in de ene richting, met een andere draad in de tegenovergestelde richting. Zo hoop ik minder kans te hebben dat er een naad los komt.



De tas werd helemaal zoals ik het gehoopt had!





Ik ga hem vlug gebruiken, zodat hij ook snel dat verweerde uitzicht krijgt als zijn kleine broertje.








dinsdag 24 april 2018

Blogstilte

Al een tijdje stil hier op mijn blogje. Gelukkig wil dit niet zeggen dat ik niet creatief bezig zou zijn. Integendeel. Ben druk met mijn werken voor de academie.

Mijn vrije momenten vul ik met...

...drukken,

borduren,

knippen...

...en naaien.

 Ik presteerde het zelfs om dwars door mijn vinger te stikken. Nooit begrepen hoe het mogelijk was dat dit kan gebeuren, nu snap ik het...



Deze week ben ik gestart met de afwerking. Ik weet nog wat te doen ;).



Als het meezit, kunnen jullie binnen een grote maand weer regelmatig een blogberichtje bij me lezen. Tot dan!



maandag 5 maart 2018

Rombombom - Naaien voor toneel

Enkele weken geleden kreeg ik de vraag om kleren te maken voor kleinzoon Storm die meedoet in een toneelstuk. Hoe zou ik dat kunnen weigeren...

Samen met de regisseur van het stuk, de andere oma van Storm, reed ik naar de stoffenwinkel. We gingen op zoek naar stofjes om een makkelijk zittend pakje te maken, in de stijl van De Kleine Prins.
De juiste kleuren werden vlug gevonden. Een dikke sweaterstof in felgroen en een oker/oranjekleurige t-shirtstof voor de sjaal.




Voor de broek gebruikte ik nogmaals het patroon uit Ottobre 4/2016.

De broek ging vlot en was zeer vlug klaar. Zoals steeds had ik meer problemen met het bepalen van de lengte van het elastiek dan met het naaien van de broek ;).
Ik maakte de broek een maatje groter dan vorige keer. Dat had ik niet moeten doen, Storm groeit wel, maar vooral in de lengte ;). Volgende keer dus terug maatje 110 en dit een héél stuk verlengen.

Voor het truitje gebruikte ik de "Paco Polo" uit LMV  4/2015. De lange mouwen paste ik aan naar korte.
Ik weet niet of het aan mij ligt, maar telkens ik iets uit LMV maak, zit ik ergens strop. Ik vind de tekeningen niet zo duidelijk en soms lijkt het mij of de tekst die er bij staat over iets anders gaat dan wat ik op de tekening zie ;).
Zo ook nu weer. Het polopat wilde van geen kanten lukken.

Ik gaf het bijna op toen ik er aan dacht om bij Hanne te rade te gaan. Ik had geluk: ze was thuis, was ook aan het naaien en ik mocht direct komen. Ik duffelde me heel goed in en sprong op mijn fiets.
Oef, Hanne zag de oplossing. Mijn knipjes waren niet diep genoeg en door de dikke stof had ik niet zo precies gewerkt. Hanne voerde enkele kunstgrepen uit en in enkele minuutjes was het patje oké.

Voor de rest zat het shirt direct in elkaar.



Alhoewel ik ook dit patroon reeds verlengde, driegde ik de zoom. Slim van mij, want zoals ik al wel had kunnen verwachten: het hing een beetje te kort bij Storm. Een heel klein zoompje gestikt en het past perfect.



Ik wilde kamsnaps gebruiken voor de sluiting, maar had niet de juiste kleur. Ik denk dat de stof ook te dik zou geweest zijn. Ik gebruikte kleine stukjes velcro en naaide deze vast, dat werkt ook.



De sjaal was niet veel werk. Dicht stikken, door keergat draaien, keergat dichtnaaien en voilà, het hele pakje klaar.



Ik ben zo benieuwd naar de voorstellingen! Het is een stuk speciaal bedoeld voor peuters van ongeveer 1,5 tot 3 jaar. Behalve Storm doen ook zijn mama, een van zijn tantes en de vriend van een van onze dochters mee en verder nog veel tieners die deel uitmaken van het Jeugdteater van Hofpoortteater Elckerlijc te Turnhout.
Enkele weken geleden gingen mijn man en ik met Otis (bijna 2 jaar) naar de try out kijken. Ik was aangenaam verrast! Otis keek een uur lang geboeid toe en gaf zelfs geregeld applaus!

Wil je ook komen kijken? Dat kan! Via deze link kan je nog tickets reserveren.
https://www.elckerlijc.com/seizoen-2017-2018/jeugdvoorstelling/rombombom/

En zie je dan een klein jongetje in het groen ronddartelen: dat is onze kleinzoon Storm. Zo trots dat hij dit mee kan doen!





maandag 26 februari 2018

Rest(jes)verwerking

Als je weet dat ik sinds meer dan 5 jaar haak met Stylecraft Special Dk; ondertussen minstens 7 grote, 13 middelmatige en 10 kleinere dekens heb gehaakt; 1 babydeken heb gebreid; dat ik met dit garen ook sjaals en mutsen maakte; dat er meer dan 70 verschillende kleuren van dit garen zijn... Dàn snap je misschien dat ik heel veel kleurrijkje restjes/resten heb.

Van een grote hoop restjes, maakte ik het voorbije jaar 3 dekentjes.



Hoe deze tot stand kwamen, kunnen jullie hieronder lezen. 't Zal een lange blog worden, ben er meer dan een week mee bezig geweest om hem te schrijven. Gelukkig duurt het iets minder lang om het te lezen ;).

Mijn aangezette bolletjes krijgen een plaatsje in mijn gepimpte mand. In deze mand zit ook een zakje met superkleine bolletjes. Zo klein, dat ik eerst dacht er niets mee te kunnen maken. Tot ik het boekje van Claire zag. Daarin staat een mooi ruiten kussen, tunisch gehaakt. Een perfecte manier om de bolletjes op te gebruiken én om het tunisch haken extra te oefenen.

Het werd een tussendoor-projectje.  Geweldig wat je met kleine restjes wol kan doen! 't Was soms wel een puzzel en er kwam het nodig instopwerk aan te pas.




Maar wat een resultaat! Ik ben er zeer blij mee.


Ik haakte rondom enkele rijtjes met vasten en heb nu een mooi babydekentje van zo 'n 90 x 70 cm groot.




Toen deze klaar was, zocht ik tussen de grotere bollen de paarse-lilla tinten. Ik combineerde het met oranje. Ik ging nu voor strepen én ruiten, ook weer tunisch gehaakt.



Je merkt wel dat het dekentje op de plaatsen waar de ruiten zitten iets smaller wordt. Waarschijnlijk iets te hard mijn draden aangetrokken.






Rondom enkele rijen vasten, meer had het niet nodig om afgewerkt te worden. Uiteindelijk werd dit toch nog wel een groot deken"tje" van 65 x 100 cm.





2 dekentjes zonder bestemming, daar kon nog wel eentje bij ;).

Ik zocht nog enkele vrolijke kleurtjes bij elkaar en maakte een V-stich deken. Niet nadenken, gewoon af en toe van kleur wisselen.



Na enkele rijtjes vasten rondom, werd het een dekentje van 70 x 65 cm.




Zoals jullie wel zullen zien, werden de dekentjes niet geblokt. Weet ook niet of ik dit nog ga doen ;).
Het was een van de eerste zonnige dagen dit jaar toen ik deze foto's nam, ook duidelijk te zien...

3 mooie dekentjes en nog is mijn restjesmand niet leeg. Wie weet komt er binnen enkele maanden weer een blogbericht over restjesverwerking. Maar dan mogen er wel enkele baby's geboren worden in onze omgeving, zodat ons huis niet overspoeld wordt met dekens ;).